Fokk

Stressistress!!! Ætti á þessari stundu að vera á leið út á Arlanda. En samkvæmt heimasíðu Icelandair er fluginu frestað um tæpa 4 tíma. Rétt að vona að maður geti treyst þessari síðu. Fólkið á Arlanda hefur ekkert heyrt um þessa seinkun.
En sem sé allt í fokki sem er ekki til að peppa upp jólaskapið. Ef ég myndi trúa á guð myndi ég leggjast á bæn. Hvað getum við trúlausa liðið gert til að róa taugarnar? Snúa okkur til Bakkusar eða hvað. Er farin að naga á mér handarbökin.
Sjáumst vonandi bráðum

Jól jól

Heim á morgun. Ef ekki verður enn brjálað veður. Eins gott að ég komist til Akureyrar á aðfangadag. Annars verð ég þunglynd langt fram á næsta ár.
Var að pakka og hlustaði á meðan á íslenskt jólaútvarp á netinu svona til að koma mér í gírinn. Finnst einhvern veginn ekkert vera jól. En djöful eru til mörg leiðinleg jólalög. T.d. þetta strumpadrasl. Þá er ég að tala um nýja strumpadótið ekki jólakasettuna með strumpunum sem var til þegar ég var lítil fyrir tja, eins og tveimur áratugum síðan (ó mæ). Samt alltaf ákveðin stemning í því að heyra Svölu Björgvins syngja "ég hlakka svo til" og jafnvel Ladda syngja "snjókorn falla". Myndi aldrei fyrir mitt litla líf hlusta á slíka tónlist ef ekki væri textinn um jól. Skrítið!
Ekki var miklu pakkað niður hjá mér nema jólagjöfum. Annað hvort verð ég að vera í sömu fötunum öll jólin eða leita á náðir Dagnýjar litlu. Tók bara með mér kjóla og hælaskó og svo einar tvennar gallabuxur því sökum þess augljósa passa ég eigi í buxur löngu og mjóu systur minnar. Nema hún sé orðin feit. Hvað veit maður, það getur margt gerst á þeim 4 mánuðum sem við höfum ekki sést.
Vonandi sé ég sem flest ykkar sem þetta lesa næstu dagana. Danmerkur liðið mun ég því miður ekki sjá (þakka þó gott boð Maja mín) svo ég óska þeim gleðilegra jóla. Ykkur hin smelli ég á kossi þegar við sjáumst.
Gleðileg jól!

Vinna

Eins gott að það eru að koma jól. Vinnan mín er ógeð þessa dagana. Er búin að þurfa að vinna yfirvinnu alla dagana í þessari viku og þarf það pottþétt á morgun og föstudag líka. Það að vinna í bransa sem þrífst á neysluhyggju fólks er strembið í kringum hátíð ljóss og friðar, a.k.a. græðgi og eyðslu. Ekki bætti það svo ástandið að ein samstarfskona mín hringdi sig inn veika í dag þar sem hún er með hálsbólgu og stefnir heldur ekki á að koma á morgun. Ég er svo yfir mig hneiksluð að ég á ekki orð. Ef maður skráir sig veikann í vinnu þegar brjálað er að gera þarf að hafa betri afsökun en að vera með hálsbólgu. Á mínu heimili var maður ekki veikur nema maður væri með hita. Viðurkenni það að það gat verið pirrandi á tíðum en er samt þakklát í dag að hafa ekki verið látin komast upp með slíkan aumingjaskap. Þess skal geta að þessi kona byrjaði að vinna fyrir 2 mánuðum og hefur verið 3x heima vegna veikinda. Og svo er hún líka leiðinleg, en það er önnur saga!
Heim eftir 3 daga, eiginlega bara 2.

Bráðum koma blessuð jólin

Nú er loksins orðið kallt og hægt að fatta að það sé kominn desember og þ.a.l. bráðum jól. Held satt að segja að í dag sé fyrsti dagurinn á þessum vetri þar sem hitastig fer undir frostmark. Þori samt ekki að fara með það. En það hefur alla vega verið hér sannkallað vorveður í langan tíma. Enginn er þó snjórinn og honum eiga Svíar ekki að eiga von á fyrir þessi jól. Bind miklar vonir við að fá snjó þegar til Akureyrinnar verður komið á aðfangadag.
Um helgina fór ég á jólarölt í bænum. Ætlaði mér að eiga huggulega stund, ein með sjálfri mér, rölta í bænum, kaupa einhverjar gjafir, fara á kaffihús og lesa og svo átti ég stefnumót við Martinu, fyrrum bekkjarsystur, um eftirmiðdaginn. Þegar í bæinn var komið rann góða skapið fljótt af mér því þvílík var mannmergðin og troðningurinn og stressið. Er ekki hrifin af mörgu fólki samankomnu og hröklaðist því heim eftir stutta stund og þurfti svo að gera mér aðra ferð í bæinn til að hitta Martinu. Þegar ég reyndi að olnboga mig í gegnum mannhafið á laugardaginn varð mér hugsað með hlýju til tómrar göngugötunnar á Akureyri, þar sem maður hefur heila götu, bara fyrir sig!

http://peekvid.com/

Hef sko ekki tíma til að blogga þessa dagana. Komst á snoðir um guðdómlega síðu fyrir okkur sjónvarpsfíklana sem hafa bara 4 ömurlegar sjónvarpsstöðvar að velja á milli. Á þessari síðu er hægt að glápa á gæða unglinga- og raunveruleikaþætti sem og bíómyndir og annað góðgæti. Ekki er hér um niðurhal að ræða svo þetta ætti að vera nokkuð seif. Fyrir ykkur sem vantar eitthvað til að glápa á, tékkið á þessu;
http://peekvid.com/

Góða skemmtun!
Er farin að horfa á American Next Top Model

Föstudagskvöld

Ég keypti mér kápu í gær. Var búið að langa í hana í meira en mánuð og ákvað að láta það eftir mér þar sem ég verð ekki fátækur námsmaður eftir áramót eins og ég var búin að reikna með, heldur vinnandi kona með fullar hendur fjár (svona í samanburði alla vega). Svona ykkur að segja þá er þessi kápa 3ja rauða kápan mín. Athuga skal að ég á engan svartan jakka t.d. Er farin að átta mig á því að ég er ekki mjög praktísk í fatakaupum. Á bara rauðar kápur, kjóla og hælaskó í fataskápnum þessa dagana. Kannski ekki skrítið að mér þyki erfitt að finna föt til að fara í vinnuna í. Held ég þurfi að fara endurskoða verslunarmynstur mitt.
Annars rólegt föstudagskvöld í Stokkhólmi í kvöld. Búin að horfa á eina rómantíska gamanmynd, éta pítsu, borða súkkulaði og blogga um bull. Afar afkastamikið kvöld.
Er hálfdofin eftir þessa vinnuviku, allt að verða vitlaust á skrifstofunni. Jólin er að koma og fólk tjúll að hringja í okkur og spyrja hvar í helvede DVD spilararnir þeirra séu eiginlega. Bara vika eftir af þessari geðveiki, en fólkið hlýtur að verða enn trylltara í næstu viku, svona á síðasta séns. Og svo kem ég heim og þá verður allt gott.

Gleðilega Lúsíu allaihopa

Það er meira hvað Svíar eru sjúkir í þennan Lúsíudag sinn. Hér er til sérstakt brauð sem etið er á þessum degi og ég smakkaði í fyrsta sinn í dag og má sjá hér til hliðar. Í morgun kom nefnilega svokölluð Lúsíulest á skrifstofuna okkar en hún samanstóð af barnakór í hvítum serkjum með kerti í hönd og eitt stykki Lúsíu með fullt af kertum á hausnum sem löbbuðu um og sungu. Svo fengu sér allir jólaglögg, lussekatt (sjá til hliðar) og piparkökur. Huggó!
Ég fór svo með Lauru vinkonu minni á Lúsíutónleika eftir vinnu. Á tónleikunum sungu nokkrir kórar þar á meðal barnakór sem var uppáklæddur í þessa hvítu kufla og með kerti. Alvörukerti. Og Lúsían með þau á hausnum. Þeir sem fara á Lúsíutónleika á Íslandi vita að slíkur glæfraskapur er bannaður. Þar er lúsían með rafmagnskerti á hausnum og þar er hún fullorðin kona. En Svíarnir sem eru nú þekktir fyrir allt annað en að sýna óvargætni troða kertum á litlu börnum alveg án þess að blikna. Reyndar var á öðrum hvorum bekk manneskja með vatnsfötu, tilbúin ef Lúsían myndi allt í einu standa í ljósum logum. Allt gekk þó að óskum þó að hár Lúsíunnar hafi verið útbýað í kertavaxi, en ætli það sé ekki skárra en ef það hefði fuðrað upp.
Loksins kom jólaandinn yfir mig með öllum þessu umstangi. Jibbí, kem heim eftir 1 1/2 viku :)

Útsala útsala

Það getur verið skemmtilegt að vinna hjá raftækjafyrirtæki. T.d. í dag þegar starfsmönnum var boðið til jólaútsölu. Þar voru t.d. allir gemsar á 150 sænskar og hægt að fá DVD spilara á 200 kall o.s.frv. Keypti mér þennan litla sæta síma sem má sjá hér til hliðar. Hef því lagt mínum annars ágæta Nokia síma í bili. Varð fyrir miklu aðkasti að vera með síma keppinautarins svo það var tími til kominn að falla í hópinn með Samsung síma.
Frekar er samt alltaf fyndið þegar fólk fær einhvers konar tryllingsglampa í augun í svona útsöludæmi. Fólkið í kringum mig sankaði að sér alls kyns tækjum sem það hefur eflaust engin not fyrir, bara af því að þau voru svo ódýr. Fékk sjálf snert af slíkum tryllingi en gat þó setið á mér því lítil not hef ég fyrir t.d. þvottavél og flatsjónvarp þó ódýr séu.

Anna Ahmadinejad?

Er það bara ég eða er Mahmoud Ahmadinejad, forseta Írans, sjúklega myndarlegur og sjarmerandi maður. Verst að hann er víst ekkert sérlega góður gæji. Annars myndi ég sko bjóða honum í bíó.

Litlu jólin

Jæja, þá ætti maður að segja aðeins frá "litlu jólunum" okkar. Hér að ofan má sjá samstarfskonu mína hana Claudiu við skrifborðið sitt rétt áður en við lögðum í hann. Svona svo þið sjáið hvar ég vinn alla daga. Við fórum svo með rútu í svona sumarbústaðahverfi og var okkur deilt niður 4 og 4 í einn bústað. Sem sé nóg pláss.
Hér er hún Teres fyrir utan bústaðinn okkar. Um daginn var svo einhvers konar ráðstefna. Frekar fúlt að sitja í nokkra klukkutíma og hlusta á raus um hver frábært fyrirtæki Samsung er. Síðan var okkur skipt í 13 lið og hvert okkar fékk það verkefni að búa til Samsung sjónvarps auglýsingu. Af einhverjum ástæðum var ég fengin til að leika stórt hlutverk sem hot blondína, fékk sko voða fína hárkollu. Seint mun ég teljast hæfileikarík leikkona, því ég gat varla stunið út úr mér einu "thank you" (mín eina setning) án þess að roðna og blána. Þetta var svo allt saman klippt til og sýnt um kvöldið og fengum við svo disk með öllum auglýsingunum til að eiga. Get sýnt ykkur þetta þegar ég kem heim ef áhugi er fyrir hendi! Þetta var sem sé sprellið, þannig að ekkert flíspeysuhúllumhæ átti sér stað. Hjúkk!
Hér má svo sjá 2 samstarfskonur mínar sem deildu með mér bústað, áður en við lögðum af stað í 3ja rétta máltíðina sem okkur var boðið upp á. Sat þar með 2 Dönum, Finna og Svía sem voru misskemmtilegir!
Síðan var tilkynnt hver væri starfsmaður ársins en það var nú einmitt yfirmaður minnar deildar og fékk hún fullt af peningum fyrir það!
Svo var djammað og djúsað fram á nótt og ég auðvitað ekki sú fyrsta til að fara að sofa. En tekið skal þó einnig fram að ég var heldur ekki sú síðasta. Ég tók nú engar djamm myndir sem er kannski eins gott því þær vilja oft vera frekar sjúskí.

Eins og einhverjir vita þá vinn ég með pantanir til Danmerkur og hef mikil samskipti við dönsku starfsmenn Samsung sem vinna í Kaupmannahöfn. Svona aðeins til að monta mig, þá komu 3 þessara dönsku starfsmanna til yfirmanns míns (Åsa Jansson, sjá ofan!) og sögðu henni hvað ég væri dugleg og gerði allt fljótt og vel! Nú er búið að vera að leita að nýjum starfsmanni frá byrjun febrúar, þegar minn samningur rennur út, sem talar reiprennandi dönsku (ekki bara svona skandinavísku eins og ég). En eftir að Åsa hefði heyrt hvað baunarnir eru ánægðir með mig, kom hún til mín og sagði að hún vildi endilega hafa mig áfram sem og danska gengið. Við höfðum sem sé smá óformlegan fund aðfaranótt laugardags! (Er samt búin að tala við hana í dag um þetta svo þetta var ekki bara sagt í ölæði!) Ég var auðvitað svo upp með mér að ég þáði það og eru því plön um sænskunám á vorönn farin fyrir bí og ég mun halda áfram hjá Samsung alla vega fram á næsta haust. Það hefði auðvitað verið gaman að fara í skóla að dútla sér í sænsku en ég er ekki að nenna að vera fátæk aftur og þurfa að horfa á eftir hverri einustu krónu og ekki vilja bæta á það námslánafjall sem ég þegar hef komið mér upp.
Ég verð sem sé áfram stjórnmálafræðingur að vinna hjá raftækjafyrirtæki...hmmm

Flís

Við fengum í dag flíspeysur í vinnunni. Já, hvert einasta okkar fékk sína flíspeysuna sem merkt er Samsung og er ætlast til þess að við verðum í þeim á morgun þegar við sprellum eitthvað utandyra á morgun áður en jólapartýið hefst um kvöldið. Held satt að segja að þetta sé mín fyrsta flíspeysa. Get ekki að því gert en mér finnst þetta algjör peningasóun. Mig langar ekkert til að vera í svartri flíspeysu merktri Samsung. Hefði ég nú bara heldur viljað peninginn...
Tengi einhvern veginn flíspeysur mikið við Bónus og Rúmfatalagerinn á Akureyri. Mér finnst nefnilega allar þreyttar húsmæður sem stunda mikið þessa staði, klæðast slíkum flíkum. Fordómar; ef til vill, en alla vega finnst mér ég ekki vera flíspeysutýpan. Djöful finnst mér samt eitthvað skondin hugmynd að ímynda mér alla jakkafataplebbana sem vinna með mér, í þessum skemmtilegu flíkum á morgun. Þegar ég hugsa þetta þannig, þá var þetta kannski góð hugmynd að troða þessu upp á okkur! Reyni að fanga þetta á mynd og birta hér síðar.

Sjónvarp

Þegar ég minntist í það í síðusti færslu að ég nennti ekki að skammast mín fyrir að horfa á raunveruleikasjónvarpsþætti rifjaðist svolítið fyrir mér sem ég hef oft pirrað mig yfir. Oft er í blöðum spurt hvað fólk horfi helst á í sjónvarpi. Nánast undantekningalaust er svarið eitthvað á þessa leið: Nei, ég horfi nú eiginlega aldrei á sjónvarpið nema auðvitað á fréttir og svo á heimildarmyndir.
Ef þetta væri rétt, fyrir hvern er þá verið að framleiða og sýna allt hitt sjónvarpsefnið. Er það bara fyrir mig eða? Ef ég væri spurð myndi ég sko segja sannleikann. Ég myndi segja: Ég horfi aðallega á Leiðarljós, O.C. og The Swan og aðeins á fréttir og heimildarmyndir þegar ég hef ekkert annað að gera.

Bóndi leitar kvonfangs

Síðustu árin hafa raunveruleikaþættir verið nær það eina sem sýnt er í sjónvarpinu. Ég er ein þeirra sem festist auðveldlega fyrir framan slíkt efni. Ég nenni ekkert að þykjast skammast mín fyrir það eins og allir aðrir, mér þykir þetta stórskemmtilegt sjónvarpsefni. Reyndar svolítið vandræðalegt oft á tíðum en það gerir þetta bara betra. Var nú að horfa á þann stórkostlega þátt, "Bonde söker fru", eða bóndi leitar sér kvonfangs. Þar eru 4 sænskir einhleypir bændur sem fá nokkrar kvennsur sem flytja inn til þeirra og þeir svo vinsa úr og enda svo með eina upp á arminn. Hér til hliðar má sjá einn þessara bænda. Sem sé ekki mjög hott gaurar.
Það væri afskaplega skemmtilegt að fá íslenska útgáfu af þessum þætti, gæti alla vega ekki orðið verra heldur en Bachelorinn.

Fyrsta jólagjöfin

Ég fékk snemmbúna jólagjöf í dag frá vinnunni. Við erum 3 í minni deild sem erum ekki fastráðnar heldur ráðnar í gegnum einhvers konar ráðningarstofu sem Samsung borgar og þau síðan borga okkur. Allavega, við fengum smátterí í dag svona til að bæta fyrir það að á föstudaginn munu allir fastráðnu starfsmenn Samsung fá jólagjöf en ekki við. Við fengum 300 kr (sænskar athugið) inneign í NK sem er svona fíneríis vöruhús með merkjavörum þar sem hún nafna mín Lindh var stungin til bana um árið. Ég versla alrei þar þar sem allt er sjúklega dýrt. Ef ég verð heppin get ég keypt mér kremdollu fyrir nótuna. Nú hljóma ég eflaust agalega vanþakklát en ég var í alvöru voðalega glöð fyrst. Svo þegar fólk fór að tala um jólagjafir síðustu ára; gsm síma, mp3 spilara (þ.e. vasadiskó), heimabíó og sjónvörp, fór ég að verða abbó. Þannig að þegar allir fá risa pakka á föstudaginn verður skítt að hafa bara fengið einhverja inneignarnótu. Fúlt :(

Sorgleg stadreynd

Samkvaemt mbl.is: 2% ríkustu manna heims eiga helming allra eigna á jördinni.

Hvad er ad í thessum heimi mér er spurn???

Vasadiskó

Oft stærum við Íslendingar okkur af því hvað við erum góð í því að finna upp nýyrði. Við fussum yfir því að nágrannaþjóðir okkar taki upp ensk orð og aðlagi að sínum framburði. Svo sem allt gott um það að segja að finna upp ný orð. En mér hefur alltaf þótt eitt íslenskt nýyrði sérlega vel heppnað. Þetta orð er því miður að tapast úr íslenskri tungu sökum hraðrar tækniþróunar sem hefur gert apparatið sem orðið er yfir, úrelt. Þetta er orðið "vasadiskó". Þetta orð nær fullkomlega að útskýra þetta litla tæki og mun betur en t.d. enska orðið walkman sem er bara púkó, þar sem þetta er sko enginn göngumaður. Í dag nota fáir vasadiskó. Allir eiga mp3 spilara eða i-pod. Hversu ömurleg eru þessi orð? Mig langar að vasadiskó lifi áfram sem orð og mæli því með að fólk byrji að kalla öll tæki sem það ber á sér og spila tónlist þessu nafni. Vasadiskó á í raun mun betur við i-pod en gamla kasettuhlunkinn. Aldrei kom ég mínu ágæta vasadiskói t.d. í vasann en i-podinn rúmast hins vegar vel þar. Svo er líka miklu meira diskó í þessum nýju tækjum eða hvað?
Allir að byrja á þessu með mér...einn, tveir og....

Vinnublogg

Er i vinnunni en er svo sjuklega löt eitthvad ad eg nenni ekki ad vinna. Samstarfskona min er veik svo thad er svo sem nog ad gera en er einhvern veginn ekki ad nenna thessu.
Veit svo sem ekkert heldur hvad eg get skrifad hingad skemmtilegt. Hmmm. Já, kannski thad ad a föstudaginn er jolafagnadur Samsung. Vid förum hedan med rutu klukkan 10 um morguninn og eigum ad taka med okkur utivistarföt. Vid vitum ekkert hvad vid erum ad fara ad gera. Svo um kvöldid er einhver svakalegur kvöldverdur og glaumur og gledi fram a nott. Vid munum svo gista einhvers stadar, vid vitum heldur ekki hvar thad verdur. Liklega a einhverju hoteli, varla i einhverjum ithrottasal eins og thegar madur for i skolaferdalög i gamla daga. Thetta verda um 160 manns sem taka thatt i thessu og their sem vinna hja Samsung a hinum Nordurlöndunum koma lika. Verdur fyndid ad hitta Danina i personu sem madur talar vid i sima a hverjum degi. En thad er greinilegt ad Samsung er ekki ad fara a hausinn fyrst thad hefur efni a ad bjoda upp a svona fineri. Thannig ad ef eg aetti einhvern pening myndi eg kaupa hlutabref i thessu fyrirtaeki. Eda nei, kannski ekki, er ekki alveg thessi hlutabrefatypa. Vaeri eflaust med magasar af ahyggjum ad taka thatt i svona lotterii.
En nu er eg bara farin ad bulla svo eg haetti og fer ad vinna.

Kemur kannski engum á óvart...

You Are 8% Capitalist, 92% Socialist

You see a lot of injustice in the world, and you'd like to see it fixed. As far as you're concerned, all the wrong people have the power. You're strongly in favor of the redistribution of wealth - and more protection for the average person.

Are You a Socialist or Capitalist?

Sofo

Þó ég sé búin að búa hér í Stokkhólmi í rúma 3 mánuði finnst mér ég samt þekkja borgina afar takmarkað. Ákvað því í dag að fara á nýjar slóðir. Tók lestina til Södermalm og rölti um hið svokallaða Sofo hverfi. Ó, hvað það væri gaman að eiga fullt fullt af peningum og kaupa allt það fallega dóterí sem ég fann þar. Skil ekkert í mér að hafa ekki farið þarna áður. Fann t.d. dásamlega second hand búð með svo mikið að kjólum að ég átti erfitt með að missa mig ekki í kaupæði. Náði einhvern veginn að hemja mig og keypti bara einn kjól. Svo er í þessu sama hverfi mun huggulegri kaffihús en annars staðar í Stokkhólmi. Langar að flytja þangað og fara á kaffihús á hverjum degi. Södermalm er greinilega staðurinn til að búa til að vera kúl. Ég er ekkert spes kúl að búa í Kungsholmen. Okkar hverfi er aðal hverfi einhleypinga í Stokkhólmi og þar sem Stokkhólmur er mesta einhleypingaborg í heimi bý ég í heimsins mest einhleypingahverfi. Gaman að því, þá þarf maður ekki að vera að horfa upp á hamingjusöm kærustupör daginn út og inn.
Plan kvöldsins er að hangsa heima og glápa á sjónvarpið og éta einhverja óhollustu. Ekki er þó beisin sjónvarpsdagskrá fyrir kvöldið, ekki einu sinni Disneymynd sem RÚV býður áhorfendum sínum upp á hverja helgi. Við erum bara með 4 stöðvar; 2 ríkisstöðvar, TV4 og svo finnska stöð sem sýnir bara finnsk efni. Af þessum þrem sem ég get mögulega horft á er engin bíómynd í kvöld. Það mest spennandi sem boðið er upp á er heimildarmynd um Kastró. Finnst eitthvað glatað að horfa á fræðsluefni á laugardagskvöldi á meðan flestir eru fullir á barnum.

1. desember

Ég vildi óska foreldrum mínum til hamingju með 27 ára brúðkaupsafmælið sitt sem er í dag. Þennan sama dag var einnig troðið á mig nafninu mínu með vígðu vatni og fíneríi. Svo fékk Ísland líka fullveldi þennan dag.
Merkisdagur alveg hreint

Annars er komin helgi sem er vel. Er orðin afskaplega morgungeðvond í myrkrinu að vakna klukkan hálf 7. Á slíkum morgnum þegar geðvondskan er í hámarki vildi ég óska þess að ég byggi ein. Það að þurfa að hafa samskipti við fólk fyrsta hálftímann eftir vöknun er hreinlega mannréttindabrot. Sér í lagi fólk sem maður þekkir ekki það vel að maður getur verið dónalegur við. Eins og ég er við pabba greyið þegar hann er að reyna að vera með eitthvað sprell á morgnana í Austurbyggðinni.
Þannig að á morgun verður sofið þar til birtir.

Koss og fadmlag fra Svithjod

Thad leikur enginn vafi a thvi ad saenska er vaemid tungumal. Thess vegna fellur hun mer svo vel i ged thar sem eg er med afbrigdum vaemin sjalf. Eitt finnst mer tho pinu of vaemid vid malnotkun Sviana. Thad er thegar their segja "puss och kram" i tima og otima. Thetta myndi utleggjast a islensku "koss og fadmlag". Eitthvad finnst mer fyndid ad heyra fullordna karlmenn sem og kvenfolk audvitad enda simtal med thessum ordum. Ekki alltaf fara ordin baedi saman, haegt er ad velja hvort madur vill gefa koss eda fadmlag, tja, eda jafnvel baedi i einu. Brosi aevinlega uti annad thegar eg heyri folk nota thetta. Vid segjum bara sjaumst eda heyrumst eda eitthvad alika ovaemid, sem ad minu mati er svona edlilegra heldur en ad vera ad senda kossa og fadmlög i allar attir. Eg er kannski ekki jafn vaemin og eg vil vera lata eftir allt saman.

Klipping

Dreif mig loksins í klippingu áðan. Lenti hjá mest slísí gaur sem hefur nokkurn tíma leikið fingrum sínum um mitt hár. Hann var svona ca. fimmtugur, í þéttari kantinum, með aflitað hár, rauður á hörund eftir ljósabekki (tja, eða sólarlönd, hvað veit ég) og með fráhneppta skyrtu. Var ekki mjög spennt yfir að slíkur maður skyldi hafa örlög hárs míns í höndum sér. Svo byrjaði hann að fárast yfir því að Íslendingar væru að veiða hvali. Bjóst allt eins við að hann myndi "óvart" klippa á mig skallablett svona í refsiskyni.
En ég komst nokkurn veginn heil frá þessu, og er nú nokkrum sentimetrum af hári fátækari sem og nokkrum krónum. Það er ekki ókeypis að láta slísí miðaldra menn klippa sig.

Heimferðin

Þá er heimferðin loksins komin á hreint. Þar sem Flugfélag Íslands hefur ekki miklar áhyggjur af hvernig við dreifarar komum okkur heim um jólin neyðist ég til að fljúga norður á aðfangadag. Eins gott að veðrið verði til friðs svo ég verði ekki föst ein í Reykjavík um jólin. Ég verð sem sé ein og yfirgefin á Þorláksmessu í höfuðborginni þar sem allar mínar akureysku vinkonur verða komnar til síns heima. Ég vonast til að einhver þeirra "sönnu" Reykvíkinga sem ég þekki nenni að hitta mig svo ég eyði ekki Þollák í eintómri sjálfsvorkun. Er mjög pirripú yfir að þurfa að eyða einni kvöldstund af mínum mjög svo stutta tíma á Íslandi í okkar annars ágætu höfuðborg. Mig langar að vera með fjölskyldunni minni, þess vegna er ég nú að borga hálf mánaðarlaunin mín í að komast heim til að vera á Íslandi í viku.
En auðvitað gæti þetta alltaf verið verra svo ég hætti nú að kvarta og held áfram að liggja hér uppi í rúmi, lesa og éta godis.

Múmínálfarnir

Ég á svo góða sambýliskonu. Hún kom með þetta frá Finnlandi handa mér. Það er ekki amalegt að vera langt komin á þrítugsaldurinn og fá enn þá jóladagatal.

Teitur

Fór annars á tónleika með hinum færeyska Teiti í gærkvöldi. Afskaplega huggulegt á litlum bar á við sátum á gólfinu við sviðið og nutum. Merkilegt þótti mér hvað pilturinn talaði góða sænsku. Ekki veit ég til þess að hann hafi nokkurn tíma búið hér. Skammaðist mín niður í tær hvað ég er þá í rauninni skítléleg. Reyndar er ég laus við þennan skemmtilega færeyska hreim sem er næstum alveg eins og amerískur hreimur. Þá er nú skemmtilegra að vera með íslenskan hreim sem er næstum eins og finnskur hreimur.
Lofaði mér líka í gærkvöldi að fara að æfa mig aftur að spila á gítar. Hins vegar þegar ég vaknaði í morgun og lata stelpan ég dröslaðist á fætur dóu slík plön fljótt. Af hverju er maður svona latur og nennir aldrei neinu???

Hjalp

Vona ad einhver geti hjálpad mér thvi astandid er ljott!
Eg a flug til Islands 23. desember og lendi i Keflavik 15:30. Seinasta flug til Akureyrar 23. des. er klukkan 17:30. Thetta er thvi afar knappur timi til ad koma ser milli flugvalla og ef eitthvad bregdur ut af missi eg af thessari vel, + ad farid kostar 10 000 kall svo thad er ekkert spes ad borga thetta i von og ovon ad komast med velinni. Er einhver sem veit um far thetta kvöld til Akureyrar???

Úti ad hjóla

Aldrei thessu vant er afar rolegt nu i vinnunni. I gaer var allt kreisí og aetli thad verdi thad ekki aftur á morgun. Ákvad thví ad bladra adeins á blogginu.
Tók eftir einu áhugaverdu í dag um muninn á Svíum og Íslendingum thegar kemur ad notkun samgöngutaekja. Íslendingar ódir bílaeigendur sem líta á thad sem sjálfsögdu mannréttindi ad eiga bíl og Svíar sem fremur virkir hjólreidamenn. Taka má eftir thessu ad thegar vid segjum ad einhver sé úti ad aka í meiningunni ad vera utan vid sig segja blessadir Svíarnir "ute att cykla" t.e.a.s. úti ad hjóla.
Skondid fannst mér alla vega!

Innflutningspartýið

Í gær var innflutningspartýið loksins haldið. Margt var um manninn og mikið fjör fram eftir nóttu. Nágranninn á neðri hæðinni lét ekki í sér heyra en við höfðum látið hana vita að von væri á partýi. Eins og sjá má á myndinni hér fyrir ofan fékk Jobbi blessaður að vera með í selskapnum enda ekki seinna vænna, orðinn 23 ára.
Sem betur fer fórum við ekkert út á eftir heldur héldum okkur heima. Það er alltaf miklu skemmtilegra í heimapartýjum heldur en að reyna að finna einhvern skemmtilegan stað inni í bæ.
Bollan rann vel niður í gestina þó ekki hafi mér tekist að finna niðursoðin jarðaber. Redduðum þessu með því að kaupa frosin ber og eitthvert svona jarðarberjabragðefni. Bolluna sá ég alfarið um að blanda og tel ég mig því nú vera sérfróða um blöndun á slíkum drykkjum.
Fæstir gestana komu svo með drykkjaföng með sér (dónafólk!) en allir vildu þeir drekka svo við reyndum að reiða fram allt áfengt sem til var í húsinu. Það reddaðist og fólk gat drukkið frá sér vit og rænu að vild.
Mig langar bara að halda annað partý næstu helgi en veit ei hvort að granninn "góði" yrði sáttur við það.
Annars er mánudagur á morgun sem er ekkert gaman en það kemur helgi aftur eftir 5 daga..

Framhaldssagan um jarðarberin

Demit!!! Fór í Hemköp eftir vinnu (svona eins og Nóatún, með sjúklega mikið úrval) og fann engin niðursoðin jarðarber. Hef ekki tilkynnt stelpunum þetta enn, hef ekki gefið upp alla von. Fann reyndar ekki Grenadin heldur. Skil ekkert í hvers landi ég hef lent í. Hvers eiga bolluglaðir Íslendingar að gjalda?
Á annars einhver góða uppskrift af bollu sem ekki inniheldur hráefni sem einungis er til í siðmenntuðum ríkjum?

Inntökuprófið

Það gerist ekki oft að mér þyki próf skítlétt og oftast líður mér frekar illa í próftöku. Í gær var hins vegar önnur saga. Mér fannst afskaplega skemmtileg tilbreyting að vera í svona prófumhverfi, fullri stofu af fólki, alveg þögn og eldri konur að passa að við svindluðum ekki, en finnast bara skítlétt að skrifa. Að dunda sér við það að skrifa hvað nafnið manns þýðir og hvernig maður lítur á það að eldast er barnaleikur miðað við það að rembast við að skrifa eitthvað gáfulegt um sýn neo liberalista á orsök átakana í Fjarskanistan eða eitthvað álíka.
Ég er þó ekki að segja að ég sé svona frábær í sænsku, eflaust hefur prófið mitt verið stútfullt af villum en óneitanlega var þetta auðvelt svona miðað við aldur og fyrri störf.
Djöful verður það vandræðalegt ef ég kemst ekki í þetta nám eftir þessar yfirlýsingar sem maður hefur nú sett á veraldarvefinn...

Niðursoðin jarðarber

Var að enda við að borða dýrindis mat sem hún Lotta eldaði fyrir okkur svona í kveðjuskyni. Hún er búin að búa hér með okkur í um 3 vikur en er nú að fara á laugardaginn til Finnlands. Er sem sé búin að búa með 3 Finnum síðustu vikurnar sem hefur verið ágætt alveg hreint.

Á laugardaginn ætlum við að halda löngutímabært innflutningspartý. Við ræddum það áðan hvernig blanda ætti bollu. Ég var ekki lengi að flétta því upp á einhverri íslenskri síðu. Í þeirri uppskrift sem ég fann var sagt að ættu að vera niðursoðin jarðarber. Þær héldu að ég væri að ljúga, því slíkt væri ekki til! Þær höfðu aldrei heyrt talað um slíkt og eru vissar um að það sé eitthvað sérstakt íslenskt fyrirbæri (eða að ég sé að plata) og telja sig öruggar um að svoleiðis sé ekki hægt að kaupa hér. Ég hins vegar nánast lofaði því að það væri hægt að finna svoleiðis niðursuðuvarning í hverri búð. Um það hef ég ekki hugmynd því ekki hef ég áður þurft á slíkum berjum að halda. Vona bara að ég hafi rétt fyrir mér svona til að sýna þessum finnsku gellum að niðursoðin jarðarber séu ekki bara fyrir skrítna Íslendinga. Það er nefnilega afskaplega leiðinlegt að hafa rangt fyrir sér.

Mis

Það kemur reglulega fyrir í mínu lífi að mér þykir ég sjálf ómótstæðilega vitlaus og pirrandi. Slíkt augnablik upplifði ég í dag. Ég fékk að fara heim úr vinnunni á hádegi í dag þar sem ég þurfti að fara í stöðupróf í sænsku þar sem ég hef sótt um sænskunám við háskólann á næstu önn. Ég mætti á svæðið á réttum tíma, en þetta er svolítið ferðalag. Þegar á staðinn var komið var ég sú eina sem var mætt. Fyrst byrjaði ég að bölva helvítis óstundvísi í öllum nema mér en svo fór nú að renna upp fyrir mér að slík óstundvísi væri afar ólíkleg. Leit ég þá aftur á bréfið sem ég fékk sem boðun til þessa prófs. Þar stendur skýrum stöfum að prófið sé 15. nóvember. Ég veit ekki af hverju ég beit það í mig að það væri þann 14. Held reyndar að það hafi staðið á netinu. En ég þarf sem sagt að fá að fara aftur fyrr úr vinnunni á morgun. Og þess má svona til gamans geta að ég fékk einmitt frí á föstudaginn þegar ég fór til London. Þess má svo einnig geta að nú er sá tími ársins þegar græðgi fólks er í hámarki og allir vilja gefa fínheitis plasma sjónvörp á hundruðir þúsunda svona til að sýna ástvinum sínum hvað þeim þykir vænt um þá (hóst). Ég vinn við það að útvega fólki slík tæki. Það er sem sé MIKIÐ að gera. Held ég verði alla vega ekki kosinn vinsælasti starfsmaðurinn þessa dagana svo mikið er víst.
En fátt er svo með öllu illt að ekki boði nokkuð gott! Þar sem ég var svona óvænt í fríi brá ég mér í bæinn og keypti mér 2 kjóla í safnið á Myrorna (hjálpræðisher e-s konar) á spottprís en venjulega hef ég ekki tíma fyrir búðir eftir vinnu. Nú verð ég sem sagt í nýjum kjól í innflutningspartýinu sem við ætlum loksins að halda á laugardagskvöldið. Vííí

Lundúnaferðin

Komin heim eftir góða helgi með góðum stúlkum. En hvað það er nú gaman að eiga svona góða vini. Finnst ég sannkallaður lukkunar pamfíll að hafa ekki komið mér í vinahóp þar sem allir væru búnir að eignast börn, mann, íbúð og station fyrir allar aldir og ég skilin ein eftir í unglingalífsstílnum. Þess í stað erum við allar sem táningar (í anda alla vega svona miðað við hrukkutalið um helgina) og höfum gaman að. Ég kom aðfaranótt föstudags en Stína og Þórhildur ekki fyrr en á föstudagskvöldið. Ég spókaði mig því um ein á Oxford Street meðan Sólrún var í skólanum. Kannaðist nú alveg hreint ágætlega við mig enda búin að fara í 2 verslunarferðir þangað áður. Þekki sem sé ekkert annað af London en þessa einu götu sem er nú frekar sorglegt. Þegar stelpurnar komu á föstudagskvöldið ákváðum við bara að hafa kojufyllerí þar sem við vorum of latar til að fara út. Einhverjum gæti þótt það skrítið að vera heima þegar maður er í London en held það hafi verið góð ákvörðun og skemmtum við okkur konunglega fram eftir nóttu. Á efstu myndinni má sjá þetta feikna góða partý. Segja má að fröken Hrafnhildur sé með á myndinni þar sem Sólrún er að tala við hana í símann.
Daginn eftir tókum við svo tjúbið (eins og stórborgargellan Sólrún kallar neðanjarðarlestina) í bæinn og fengum okkur kalóríuríkan mat (a.k.a. þynnkumat) og röltum aðeins um bæinn.
Eitthvað að ruglast í röðinni á myndunum greinilega en þið verðið að afsaka! Hér að ofan má sjá húsið hennar Sólrúnar. Gerist nú ekki breskara en það.
Nema þá kannski ef það væri þessi símaklefi. Þórhildur var ekki eins spennt fyrir pissulyktinni í honum og ég og Stína og hélt sig fyrir utan í myndatökunni.
Þó við séum ungar í anda þá er kroppurinn ekki jafn ungur og áður og eftir bæjarferðinni var mannskapurinn þreyttur og fengum við okkur smá blund. Þess má geta að ég var manna hressust, enda yngst sko.
Eftir að hafa náð koddaförunum af andlitunum stríluðum við okkur upp og fórum á pöbbinn.
Að sjálfsögðu höfðum við með okkur bjór í nesti eins og unglingum sæmir.
Fundum mjög kúl stað sem var reyndar frekar merkilegur fyrir þær sakir að það var ekkert gler í glugganum sem gerði það að verkum að ekki var hægt að spóka sig í glænepjulegum kjólgarminum heldur var maður dúðaður nánast allan tímann. Reyndar þegar leið á kvöldið var manni nú aðeins farið að hitna, af einhverjum dularfullum ástæðum...
Eftir að hafa gætt okkur á sveittum indverskum mat héldum við heim og á leið í taxa. Þar sem við erum túristar tókum við auðvitað mynd af því, enda ekki eins og við eigum að venjast.
En þetta var stórgóð ferð þó auðvitað hafi vantað góðar stúlkur til að fullkomna reisuna. Það verður bara að vera seinna sem allir hittast og þá lengur en þessi ferð.

Rasismi

Erud thid ad grinast med thetta Frjalslyndaflokksdaemi? Um leid og fiflid tharna Magnus Hafsteinsson skellir fram einhverjum rasiskum athugasemdum fimmfaldast fylgid. Islendingar greinilega alveg jafn mikil fifl i thessum malum sem og adrar thjodir.

London

London beibí!

Er að fara til London á morgun ligga lá!!!!

Kokteilakvöld

Set hér inn mynd af mér og sambýlingi mínum henni Silvíu. Við kíktum aðeins á lífið í gær og hittum þar Ericu sem er í Svíþjóð í 3 vikur en hún býr annars núna í Bandaríkjunum. Silvia og Erica eru svona aðeins meiri glamúr gellur en ég svo þær vildu endilega fara á Sturaplan þar sem allir fínu staðirnir eru. Þar sem ég er svo mikill dipló/undirlægja hreyfði ég engum mótbárum. Bragðaði þar á mínum fyrsta Cosmopolitan sem kostaði töluvert meira en ég er vön að borga fyrir drykki.
Vildi auðvitað ekkert vera að skemma glamúrinn fyrir gellunum með að fá mér bjór eins og ég geri alltaf og langaði miklu meira í. Eftir að búið var að svolgra í sig þessum drykk vildu stúlkurnar fara á einhvern annan stað. Á þeim tímapunkti var mig farið að langa ískyggilega að fara heim í bólið enda þreytandi að standa við barinn í háum hælum og reyna að líta nógu pæjulega út til að passa við fansí drykkinn. Þegar við vorum svo í röð að reyna að komast inn á Soap bar sem er einnig voða fansí, ákvað ég að gera mér upp magaverk og fara heim.
Ég er svo mikill auli og lýg mig út úr svona aðstæðum svo ég þurfi ekki að hlusta á eitthvað raus. Fór svo heim og steikti mér egg og fór svo í háttinn. Afar ófansí!
Vá, hvað ég sakna Grand Rokk þegar ég fer á Stura plan!
Er annars að fara til London og hitta þar akureyskar sprundir og í þeirra hópi þarf maður ekkert að skammast sín fyrir að panta sér væna kollu í stað fínna kokteila...

Nágrannaerjur

Verð að deila með ykkur skrítnu atviki sem átti sér stað rétt í þessu. Hringt var dyrabjöllunni og ég fer til dyra og þar stendur nágrannakona okkar sem býr beint fyrir neðan okkur. Hún byrjar; "Þú ert alveg ómöguleg, gengur fram og tilbaka. Ég er að reyna að læra en get ekki einbeitt mér þar sem þú gengur svo mikið um." Ég spurði þá í sakleysi mínu hvort við mættum ekki labba um íbúðina. Hún svaraði því til að kannski ekki svona mikið! Ég hafði verið í sturtu en Silvia var að laga til svo ætli það hafi ekki verið hún sem gekk svona mikið um svo ég kallaði í hana. Silvia stakk upp á því að hún setti hugleiðsluspólu á fóninn til að róa sig niður og það þótti kellu sérlega móðgandi að segja. Hún hélt því fram að við værum að ganga um fram og tilbaka í hælaskóm eða öðrum slíkum skófatnaði sem veldur hávaða. Báðar erum við í inniskóm sem heyrist varla meira í en að ganga á sokkunum.
En sem sé, bannað að ganga mikið í íbúðinni okkar! Bíð ekki í það hvernig hún mun bregðast við þegar við höldum risapartý eftir 2 vikur!

Nýr dagur

Þá er allt að komast í eðlilegt horf eftir ósköpin í gær. Athugið þó að það var enn umferðarhnútur hér fyrir utan þegar ég fór að sofa. Í fjölmiðlum er ekki um annað rætt en þetta agalega "óveður".
Óskaplega finnst mér samt huggulegt að vera búin að fá snjóinn. Þó að í gær hafi mér þótt hann bölvanlegur. Í morgun var ískalt, sól og snjór og allt svo fallegt. Kom því við í Pressbyrån á leið minni í lestina og keypti mér kaffi tú gó og kanelbulle því mér fannst hugmyndin eitthvað svo hugguleg. Sitja með heitt kaffi og bakkelsi, í lest í stórborg og horfa út um gluggann á sólina og snjóinn. Vinnan var líka mun betri í dag eftir að ég endurheimti samstarfskonu mína úr veikindum. Svo er föstudagur á morgun þannig að ég hef yfir engu að kvarta í þetta sinn. Það hlýtur nú að teljast til tíðinda!?!

Snjór

Í dag byrjaði að snjóa. Á íslenskan mælikvarða er þetta smáræði en þessi "örfáu" snjókorn urðu til þess að það tók mig 3 klst að komast heim úr vinnunni. Ef ég var með græðgisglampa í augum í gær í lestinni þá veit ég ekki hvers lags glampi skein úr augum mínum þegar á sat föst á sama stað í lestinni í hálftíma, færðist 200 metra og föst aftur í korter o.s.frv. Venjulega tekur þessi ferð 45 mínútur eða svo. Ég var svo hungruð og pirruð, langaði að éta rottuhundinn sem sat í fangi eiganda síns á móti mér og að berja manninn hinum megin við ganginn af því hann var bara eitthvað svo óþolandi. Spurning hvernig það verður að komast í vinnuna á morgun, þyrfti kannski að leggja af stað um 5 leytið til að ná fyrir hádegi. Þegar ég lít út um gluggann minn núna sé ég sömu bílana og voru þar fyrir hálftíma síðan. Sem sé, það er allt í lamasessi og athugið það er ekki meiri snjór en sést á myndinni hér fyrir ofan. Sem roggnum Íslendingi finnst mér þetta núna óttalegir bjánar þessi Svíagrey.

Af hverju fær maður unglingabólur þegar maður er langt frá því að vera unglingur? Og af hverju heita slíkar bólur yfir höfuð unglingabólur. Var slétt sem barnsrass á mínum unglingsárum en það er af sem áður var. Ekki nóg að hrukkur séu farnar að láta á sér kræla heldur þarf maður sömuleiðis að fá bólur. Það er ýmislegt á mann lagt!

Kannski tími til komin að hætta að borða McDonalds...

Hvítt hyski

Það er kreisí að gera í vinnunni og allt í fokki og veseni svo ég sat aðeins lengur í dag svona til að reyna að bjarga því sem bjargað verður. Borðaði hádegismat klukkan 12 og svo ekkert eftir það, þannig að í lestinni á leiðinni heim um 7 leitið var hungrið aðeins farið að segja til sín. Alla leiðina var ég með hugann við hvað ég ætlaði að borða í kvöldmat. Hvað langar manni í þegar maður er hungurmorða annað en ógeðið McDonalds. Þegar lestin stöðvaðist strunsaði ég því beinustu leið inn á gullna emmið og splæsti í máltíð sem ég strunsaði svo áfram með heim á leið. Tróð þessu svo í mig á hraða ljóssins og sit nú hér úttútin af fitu og viðbjóði. Hvíthyskislegt eða???

Nú er úti veður vont

Það er dimmt og kallt. Hversu leiðinlegt er að þurfa að standa og frjósa klukkan hálf 8 á morgnana og bíða eftir hinum ýmsustu samgöngutækjum (þarf 3 slík til að komast til vinnu + smá labbitúr)? Svo segja veðursérfræðingar að það eigi að snjóa á morgun. Finnst eins og ég hafi verið svikin. Hér flytur maður til útlanda í þeirri von um hlýindi og næs og svo er manni boðið upp á skítkulda og myrkur. Puff :(

Helgin

Anna Ternheim er æði! Hún er svo sæt og hæfileikarík að ég eiginlega hata hana því hún er svo fullkomin. Af hverju er ég ekki svona kúl og mikil pæja? Ef ég eignast börn ætla ég að neyða þau til að læra á gítar og semja lög og verða tónlistarmenn og sjúklega kúl.
Strákarnir í Westlife voru ekki jafnkúl. Hér má sjá þá í góðum gír blessaða. Skemmtilegt þó að sjá loksins Café Operu, veit þó alla vega að ekki hef ég verið að missa af neinu. Allskyns bimbós og slísí gaurar. Ótrúlega erfitt að komast inn. Fólk sem var ekki boðsgestir Samsung neituðu að færa sig aftar svo að við mikilvæga fólkið kæmist fram hjá. Var því kramin fram og tilbaka við að reyna að komast inn. Hefði verið frekar vandræðalegt ef illa hefði farið og maður hefði hlotið illt af. Slasaðist við að reyna að komast inn á tónleika með Westlife!
Í gær var síðan yndislegur haustdagur og labbaði ég inn í Gamla Stan og hitti þar Aysu og vinkonu hennar á kaffihúsi.
Síðan var skotist heim og farið í partýbúninginn og fór í partý til Lauru. Þetta var afar alþjóðleg samkoma með Svíum (að sjálfsögðu), Finna, Þjóðverja, Frökkum (sjá hér að ofan) og svo auðvitað mér.
Er eitthvað andlaus og nenni ekki að skrifa meira og nenni ekki heldur að reyna að vera eitthvað sniðug. Kemur kannski síðar.
Eigiði gott sunnudagskvöld :)

Væmið blogg

Vildi síðan þakka fyrir allar kveðjurnar, pakkana og símtölin sem ég fékk vegna þess merka áfanga að verða 27 ára! Oft finnst mér ég vera ein og yfirgefin í útlöndum og allir hafi löngu gleymt mér, en svo virðist nú ekki vera. Gott að vita. Takk, takk....

Reyndar má geta þess að sumar gjafirnar hafi valdið nokkrum óskunda. Ákveðin frænka mér gaf mér fínheitis snapsa sem ullu því að helmingur veislugesta minna á laugardaginn áttu erfitt með að halda honum sem og öðrum veitingum inni. Ekki skal þess getið hvort undirrituð hafi verið ein af þessum.

Westlife; Ó já!

Á föstudaginn er ég að fara á tónleika með hinu sykursæta strákabandi Westlife. Já, kærir lesendur, þið lásuð rétt, Westlife!
Það væri nú gaman að skrifa ekkert meira og láta fólk halda að ég væri að missa vitið en best að ég útskýri þetta nánar.
Samsung er með eitthvert svona VIP kvöld á Café Opera, sem er einn fínasti veitingastaðurinn í Svíþjóð, þar sem fyrrnefnd hljómsveit mun koma fram. Þar sem við hjá söludeildinni erum búin að sprengja festa skala í sölutölum er okkur sem sé boðið á þetta. Við ætlum að hittast heima hjá bossinum áður og flykkja síðan liði á ósköpin.
Er annars að fara á tónleika með Önnu Ternheim deginum áður, spurning hvaða tónleikar verði betri. Hmmm, erfið spurning ekki satt?

Myndatími

Ákvað að skella svona nokkrum myndum af lífinu mínu síðustu daga. Hér að ofan er afmælisgleðskapurinn. Sú sem átti afmæli líka er lengst til hægri.
Síðan er Sigga búin að vera hér í heimsókn og í gær fórum við í túristaleik og löbbuðum um Stokkhólm. Eins og búið er að vera gott veður þá skall á með rigningu strax og hún mætti á svæðið og hefur varla hætt síðan.
Í gærkvöldi var síðan haldinn smá stærri afmælisgleðskapur. Hér má sjá okkur frænkur og fyrir þá sem kröfðust almennilegra mynda af fína kjólnum mínum þá má sjá hann hér að ofan. Reyndar eru þetta báðir mínir nýjustu kjólar.Hér eru þær Aysu, Stina og Ingrid.
og ég og Lára.
Og Lüchingerinn og Lotta
Svo fórum við öll í bæinn með tunnelbananum.
Sem sé búið að vera nóg um að vera síðusta dagana. Er því þreytt í dag og enn í náttfötunum og athugið klukkan er 7 á sunnudagskvöldi. Ljúft!

Threyta

Úff! Er maett til vinnu ekki alveg sú hressasta. Sigrídur feilafrí maett á svaedid og vard madur nú ad sýna henni hverfisbarina. Bara eftir ad vera hér í 7 og hálfan tíma, aetli madur lifi thad ekki af.

Ammaeli

Thá er afmaelisdagurinn runninn upp bjartur og fagur, eda alla vega ekki meira en hálfskýjadur. Er nu bara í vinnunni ad sinna mínum skyldum. Fékk kók og Dumle karmellur frá samstarfskonu minni sem ég byrjadi daginn med. Stadgodur morgunverdur ekki satt?
Annars er ég nánast klökk hvad allir eru gódir ad senda mér skilabod og svona, thad thykir mér vaent um. Madur er ordinn svo meir med aldrinum, fékk tár í augun thegar ég opnadi afmaeliskortid frá mömmu minni í morgun. Madur verdur aldrei of gamall fyrir ad sakna mömmu sinnar.

Bara svona til ad koma thví ad thá er ég afskaplega ánaegd med íslensk stjórnvöld thessa dagana vegna thess ad hvalveidar í atvinnuskyni eru nú aftur leyfdar. Húrra fyrir thví!

Vinur minn í Algeríu

Fékk símtal í nótt. Ég svara svefndrukkin einhverju útlensku númeri sem ég þekki ekki. Þar var maður sem talar skrítna ensku og ég skil ekkert hvað hann segir sem og ég er hálfsofandi. Heyri þó að hann segir nafn mitt. Ég hreiti út úr mér að ég sé sofandi og skelli á. Mínútu síðar fæ ég sms frá sama númeri. Anna, i´m mr sofiane algerian men i will chat with you
Það er nefnilega það! Ætli gaurinn hafi ekki fengið símanúmerið einhvern veginn í gegnum skype þó fólk sem maður hefur ekki samþykkt sem tengla eigi ekki að fá svona upplýsingar um mann.
Mér leikur forvitni á að vita hvort svona virki á einhvern. Ætli það sé einhver sem tekur upp spjall við fólk sem hringir skyndilega í mann og vill vera vinur manns. Maður spyr sig!
Annars er stóri dagurinn á morgun, þ.e. dagurinn sem færir mann nær þrítugs aldrinum og ellinni. Gjafir eru byrjaðar að streyma að úr hinum ýmsustu löndum og færi ég sendendum kærar þakkir fyrir það. Planið á morgun er að fara út að borða með stelpu úr vinnunni sem á einmitt líka afmæli á morgun og er líka fædd 1979, þó 4 klst áður en ég svo hún er ellismellurinn af okkur tveimur. Það kemur eitthvað meira fólk með okkur svo þetta verður ágætis afmælisfögnuður. Sigga danska kemur svo í heimsókn til mín á fimmtudaginn og verður fram yfir helgi. Næstu dagar munu því líklega verða ánægjulegir sem er vel því nú er dimmt og kallt og þunglyndislegt.

Þróunarlandið Ísland

Rakst á frétt á mbl.is þar sem segir; Bandaríkjamenn nálgast þrjú hundruð milljóna markið og er eina iðnvædda ríkið þar sem íbúum fjölgar.
Ég hef sem sé lifað í blekkingu öll þessi ár. Ísland virðist því vera þróunarríki eða hvað? Man ekki betur en að gríðarleg fagnaðarlæti hafi brotist út á Íslandi fyrr á þessu ári þegar 300 hundraðasti Íslendingurinn fæddist. En við erum sem sé ekki iðnvædd.
Fyrir utan þetta held ég að íbúum fjölgi í flestöllum nágrannaríkjum okkar. Svíar eru t.d. óðum að nálgast 10 milljónir en þeir eru kannski vanþróaðir líka, hver veit!

Skandall!

Það er allt að verða vitlaust í sænskri pólitík þessa dagana. Nýskipaðir ráðherrar segjandi af sér hægri vinstri og óneitanlega hlakkar í mér yfir því að hægraliðið sé að valda svona miklum usla. Já, Svíagreyin hefðu heldur átt að halda sig við sósíalistana. Get þó reyndar ekki sagt að vinstra liðið hér hafi verið nokkru betra þegar kemur að því að halda ráðherraembættum. Í Svíþjóð virðist það vera lenska að ráðherrar hafi óhreint mjöl í pokahorninu sem er blásið upp í fjölmiðlum svo ráðherrarnir hröklast frá völdum. Hér virðist ekkert vera fyrirgefið.
Á Íslandi virðist þröskuldurinn vera mun hærri fyrir ráðherrana okkar. Það væri eflaust hægt að finna óhróður (þ.e. á sænskan mælikvarða) um alla ráðherrana. Finnst t.d. einhvern veginn ólíklegt að einhver ráðherrann segði af sér vegna þess að hann hafði ekki borgað barnapíunni sinni eftir nýjasta launataxta Eflingar og viðeigandi skatta eins og eitt skandalsmálið hér snýst um.
Það sem er þó athugavert við alla þessa ráðherraskandala hér í Svíaríki, er að þeir virðast allir snúast að konum. Ætla mér að efast um að það sé vegna þess að konur séu almennt spilltari en karlar heldur er þetta vegna þess að konur virðast þurfa að vera 10x betri en karlar til að hljóta virðingu og viðurkenningu. Konurnar eru rannsakaðar út í þaula svona eins og til að finna eitthvað á rétt eins og til að finna sönnun fyrir því sem margir vilja halda; að konur eigi ekki heima í þessum karlaheimi.
En nú veit ég það alla vega, að alltaf að biðja barnapíur um skattkort og alltaf að borga afnotagjöldin af RÚV (annar skandallinn fjallar einmitt um afnotagjöld) því annars er voðinn vís!
Í þessu samhengi er svo gaman að skoða Árna Johnsen blessaðan. Veit ég vel að ekki var hann ráðherra en bara það að hann geti boðið sig fram aftur til Alþingis og fólk í alvöru vilji kjósa hann til þess er ekkert annað en fásinna í sænsku samhengi. Ísland virðist því vera draumaland spilltra stjórnmálamanna, við erum svo góð í að fyrirgefa og gleyma.

Staffaþjapp

Í gær var svona kvöld með vinnunni þar sem ætlunin er að þjappa vinnufélögunum saman. Við fórum á voðalegan fínan herragarð þar sem tók á móti okkur kokkur og við dressuðum okkur upp í svuntu og kokkahúfu og elduðum síðan fínan mat undir leiðsögn kokksins. Okkur var skipt í 3 lið, forréttur, aðalréttur og eftirréttur og síðan var keppni milli liða. Ég var í forrétta liðinu sem var auðvitað það besta og vorum við heiðruð í lok kvöldsins fyrir frammistöðuna með forláta gullpening.
Hér má sjá okkur þar sem við kynntum réttinn fyrir liðinu.
Og útkomuna má sjá hér að neðan. Afskaplega fallegt. Ég bar ábyrgð á bleika möffinsinu, en þetta er rauðrófumöffins. Ég og Andreas hinn finnski hjálpuðumst að við það, og vildum við að það myndi fá nafnið, "innflytjendamöffins".
Meðan á eldamennskunni stóð var svo barinn opinn og var skálað duglega.
Fallegir kokkahattar ekki satt? Fengum einmitt að halda þeim sem og svuntunum. Óhætt að fullyrða að Samsung er ekki á hvínandi kúpunni því við athuguðum á heimasíðunni hvað þetta hefði kostað og sáum þá að ævintýrið kostar "ekki nema" 1600 á kjaft. Sem sé ca. 18 þúsund kall takk fyrir.

Annars var nokkuð skrítinn dagur í vinnunni í dag. Eftir að vera búin að þjappa liðinu almennilega saman í gærkvöldi var svo ein stelpan rekin í dag. Hún byrjaði nokkrum dögum á undan mér. Hún fékk þær útskýringar að hún ynni of hægt og spyrði of mikið. Frekar ömurlegt því hún er ein sú yndælasta í bransanum. Er þó vissulega glöð að útlendingurinn ég, sem var ráðin undir þeim formerkjum að ég talaði dönsku, sem reyndist síðan vera bull (svona nokkurn veginn alla vega), hafi ekki verið sparkað. Stelpugreyið var auðvitað miður sín og grét og svona. Fyrir ca. 3 vikum hætti önnur stelpa líka skyndilega hjá okkur. Það kom e-mail frá yfirmanninum til okkar allra, þar sem hún sem þakkaði henni fyrir vel unnin störf en nú myndi hún kveðja okkur. Svo var hún bara farin 10 mínútum síðar. Það er sem sé ekkert svaka hress stemning núna í vinnunni. Hver veit nema maður verði rekinn í næstu viku.
Annars er ég því miður ekki komin í helgarfrí því á morgun mun ég vera á einhverskonar námskeiði í vinnunni. Má þó alla vega þakka fyrir að mér sé boðið á þetta námskeið svo ég ætla ekkert að vera að kvarta meira.